Το κοινοβουλευτικό έργο της Χρυσής Αυγής, φαίνεται ότι ενόχλησε τον Φώτη Ανδρεόπουλο, 58χρονο καθηγητή Λυκείου ο οποίος είναι αποσπασμένος στο πολιτικό γραφείο της Ελένης Σταματάκη (Βουλευτής Α΄ Πειραιώς του Σύριζα).
Ο Ανδρεόπουλος κατέθεσε την εμπειρία του από το «Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά» στο οποίο είναι μέλος από το 2006.
Είπε σχετικά: «Οι ηλικίες των μαθητών μας είναι από 18 έως 60. Δεν είναι στις αρμοδιότητές μας να ερευνήσουμε αν είναι νόμιμοι ή όχι οι αλλοδαποί, δηλαδή αν έχουν άδεια διαμονής στη χώρα. Υπάρχουν και παράνομοι. Άμεση ενόχληση από τη Χρυσή Αυγή ή άλλη ρατσιστική ομάδα δεν είχαμε,
δηλαδή να έρθουν στο χώρο του σχολείου, να ενοχλήσουν ή να κάνουν κάποια βιαιότητα.
Αυτό που μας ενόχλησε από τη Χρυσή Αυγή είναι η ερώτηση που έκανε στο Κοινοβούλιο ο Βουλευτής Β΄ Πειραιά Ιωάννης Λαγός, λέγοντας πως δώσατε αυτό το χώρο σε ένα σωματείο που κάνει αυτή τη δραστηριότητα. Ο Λαγός έλεγε ότι κινδυνεύουν οι μαθητές του πρωινού σχολείου γιατί οι μετανάστες έχουν κάποιες ασθένειες που φέρουν».
Αυτό που ενόχλησε λοιπόν τον μάρτυρα, δεν ήταν κάποια αξιόποινη ενέργεια μέλους ή στελέχους της Χρυσής Αυγής (καθώς τέτοιες όπως είπε δεν υπήρχαν), αλλά το κοινοβουλευτικό της έργο. Και αυτός ο κύριος κλήθηκε ως μάρτυρας κατηγορίας σε μία ποινική δίκη! Είναι αυτό που κατ’ επανάληψιν έχει τονιστεί μέσα από τα άρθρα του ιστολογίου μας, ότι οι Βουλευτές της Χρυσής Αυγής κατηγορούνται για πολιτικούς καθαρά λόγους και δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο εναντίον τους.
Στη συνέχεια ο μάρτυρας ρωτήθηκε για κρούσματα επιθέσεων κατά μεταναστών στην περιοχή της Νίκαιας:
«Μ: Μέχρι το 2010 δεν είχαμε επιθέσεις. Άρχισαν από το 2011. Με ενημέρωσαν μαθητές μου ότι μέσα σε λεωφορεία ή στις στάσεις των λεωφορείων, κάποιοι τους έλεγαν “τι θέλετε εδώ πέρα, σηκωθείτε φύγετε”.
Π: Αυτοί οι κάποιοι ποιοι ήτανε;
Μ: Για το 2011 δεν ξέρω. Για το 2012 οι μαθητές μου, μου έλεγαν ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι δράστες έλεγαν «είμαστε Χρυσή Αυγή» ή φοράγανε μαύρες μπλούζες.…Στη συνέχεια, αρχές Ιανουαρίου 2012, ενώ τελειώσαμε το μάθημα, γύρω στις 8 το απόγευμα, με πήρε τηλέφωνο ο μαθητής μου ο Νάσερ Μαχμούτ και μου είπε ότι τον χτυπήσανε έξω από τα Village στου Ρέντη. Ήδη όμως είχαμε ακούσει ότι στα Village κάποιοι χτυπάνε... Πήγα και τον βρήκα κρυμμένο πίσω από κάτι φυλλωσιές. Τον πήρα και τον πήγα στο νοσοκομείο. Ήταν χτυπημένος στο κεφάλι. Τον ρώτησα «ποιος σε χτύπησε;». Μου είπε «είναι νεαρά παιδιά, από 14 έως 16 χρονών, εκεί στα Village καμιά δεκαριά άτομα και με χτύπησαν».
Π: Άλλο διακριτικό στοιχείο της ομάδας που τον χτύπησε;
Μ: Όχι.
Π: Του είπαν «είμαστε Χρυσή Αυγή»;
Μ: όχι. Δεν μου είπε κάτι τέτοιο.
Π: άλλο περιστατικό;
Μ: Μετά στα μέσα του Φλεβάρη δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από κάποια κυρία Ιατροπούλου που έμενε στον Πειραιά. Μου είπε «ήρθανε κάποιοι και χτυπήσανε κάποιους μετανάστες που μένουν εδώ στη γειτονιά και είναι φίλοι του άντρα μου»…Ήταν πολύ οργανωμένο. Μέρα μεσημέρι μπήκαν στο σπίτι τους πέντε άτομα και τους χτυπήσανε. Απέξω περίμεναν άλλοι πέντε. Ήταν με μηχανάκια. Τα θύματα ήταν τρία άτομα από το Πακιστάν. Στην οδό Δεληγιώργου και Διστόμου στον Πειραιά μένανε. Μπήκανε μέσα, βγάλανε βέργες κάτω από τα μπουφάν και τους χτύπησαν.
Π: Γνωρίζετε τι έγινε με αυτή την υπόθεση;
Μ: όχι. Δεν γνωρίζω την πορεία της από εκεί και μετά. Δεν γνωρίζω αν έφτασε στο δικαστήριο.
Π: Σας περιέγραψαν τα άτομα που επιτέθηκαν;
Μ: ναι, μου είπαν ότι είχαν κράνη οπότε δεν έβλεπαν τα πρόσωπα. Φόραγαν μαύρα ή μπλε σκούρα ρούχα, δεν μίλησαν καθόλου. Μόνο όταν φεύγανε, ένας είπε «είμαστε όλοι;» και φύγανε.
Π: Για Χρυσή Αυγή είπανε;
Μ: όχι.»
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι ο μάρτυρας μίλησε για άγνωστους δράστες, για 14χρονα παιδιά τα οποία τσακώθηκαν έξω από τα Village, χωρίς καλά-καλά να γνωρίζει τα ονόματα των «θυμάτων».
Αν υπήρξαν βεβαίως θύματα, καθώς ο μάρτυρας δεν επικαλέστηκε συγκεκριμένα έγγραφα, ιατρικά πιστοποιητικά που να αποδεικνύουν ότι υπήρξαν τραυματισμοί, ούτε έδωσε στοιχεία από τα οποία να μπορεί να διαπιστωθεί η δικαστική έκβαση των υποθέσεων.
Στη συνέχεια, ο μάρτυρας ρωτήθηκε από το δικαστήριο αν γνωρίζει και άλλα περιστατικά:
«Μ: Ναι, προς τέλος του 2012, ένας μαθητής μου ο Asif μου είπε ότι όταν πήρε το λεωφορείο από το Κρατικό της Νίκαιας, μπήκανε μέσα τρεις άνθρωποι, οι οποίοι τον πλησίασαν και άνοιξαν το μπουφάν τους και είχανε μια μπλούζα με το σήμα της Χρυσής Αυγής. Του είπανε «βγες έξω, κατέβα κάτω». Αυτός είπε «δεν κατεβαίνω» και τον χτύπησαν.
Π: Μήνυση έγινε για αυτό το περιστατικό;
Μ: όχι…
Εις: Δώσατε μία κατάθεση στην ανακρίτρια, πλην όμως εκτός από την αναφορά που κάνετε στον Βουλευτή Λαγό για κάποια ερώτηση που κατέθεσε, δεν λέτε κάτι άλλο για Χρυσή Αυγή. Δεν λέτε ότι οι επιθέσεις έγιναν από μέλη ή οπαδούς της Χρυσής Αυγής. Γιατί;
Μ: Κοιτάξτε. Εμείς θέλαμε…εεε δεν μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι. Δεν είμαστε αστυνομία να ξέρουμε με βεβαιότητα. Είναι αλλιώς να ακούς έναν άνθρωπο να σου λέει και αλλιώς να το δεις εσύ ο ίδιος.
Εις: Και τι διαπιστώσατε τελικά μετά από όλα αυτά, σήμερα;
Μ: Κοιτάξτε, εμείς θέλαμε να πούμε στην πολιτεία, κάντε κάτι. Δεν μπορούσαμε να ξέρουμε αν είναι η Χρυσή Αυγή ή δεν είναι η Χρυσή Αυγή που τα κάνει αυτά τα πράγματα.
Εις: Στα έγγραφά σας προς τον Δήμαρχο Νίκαιας και την αστυνομία, αναφέρετε τη Χρυσή Αυγή ως τους δράστες αυτών των εγκλημάτων;
Μ: όχι. »
Παντελώς ατεκμηρίωτες επομένως οι καταγγελίες του καθηγητή στο «Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά».
Γενικόλογες αναφορές για κάποιον άγνωστο που φορούσε μπλούζα με το σήμα της «Χρυσής Αυγής» μέσα από το μπουφάν, για κάποιον Asif (αγνώστων λοιπών στοιχείων), ο οποίος μάλιστα δεν υπέβαλε καν μήνυση και δεν μπορεί να αποδειχθεί αν υπήρξε καν το περιστατικό.
Μάλιστα, καθ’ ομολογίαν του μάρτυρα: «Δεν μπορούσαμε να ξέρουμε αν είναι η Χρυσή Αυγή που κάνει αυτά τα πράγματα.»
Άρα για ποια «τάγματα εφόδου» μας μιλάνε;
Στη συνεδρίαση της Δευτέρας 15 Μαΐου στον Κορυδαλλό, θα διεξαχθεί σχολιασμός των μαρτυρικών καταθέσεων.
