Με την αξιολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων κατ’ αρθρο 358 ΚΠΔ για τις υποθέσεις «Συνεργείο», «Αντίπνοια», Πλ. Αμερικής και Αγίου Παντελεήμονα, Παλαιού Φαλήρου και Ιεράπετρας Κρήτης, συνεχίστηκε σήμερα η δίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο Αθηνών.
Έλαβαν το λόγο οι δικηγόροι Φώτιος Σπυρόπουλος, Μαρία Σαξιώνη, Σταμάτης Κοντούρης, Βασίλειος Οπλαντζάκης, Χριστίνα Τσαμπάζη, Αναστάσιος Δημητρακόπουλος, Δήμητρα Βελέτζα, Χριστόφορος Τσάγκας, Ιωάννης Ζωγράφος και Δημήτρης Παπαδέλλης. Οι υπόλοιποι συνήγοροι υπεράσπισης θα αγορεύσουν στην επόμενη συνεδρίαση, που θα λάβει χώρα στις 06 Απριλίου στο Εφετείο Αθηνών.
Οι υπερασπιστές, τόνισαν ότι κανένας Βουλευτής δεν διώκεται για εγκληματικές πράξεις και δεν προκύπτει συμμετοχή κανενός εξ αυτών σε αξιόποινες πράξεις ούτε ως φυσικός ούτε ως ηθικός αυτουργός. Διώχθηκαν μόνο και μόνο λόγω της ιδιότητός τους ως Βουλευτών της Χρυσής Αυγής.
Επίσης, οι συνήγοροι υπεράσπισης επικαλέστηκαν συγκεκριμένα περιστατικά και σωρεία αντιφάσεων στις οποίες υπέπεσαν οι μάρτυρες κατηγορίας από τις οποίες προκύπτει ότι οι καταθέσεις τους ήταν μονομερείς, μεροληπτικές, στρατευμένες και ως εκ τούτου αναξιόπιστες.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βουρλιώτη, ο Τζαβέντ Ασλάμ είπε ότι γνωρίζει 900 επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε αλλοδαπούς και στο ακροατήριο είπε ότι γνωρίζει 300. Χωρίς ποτέ βεβαίως να πει συγκεκριμένα ονόματα, περιστατικά και δικογραφίες. Τέτοια αμετροέπεια και γενικολογία.
Σχετικά με την περιοχή της Πλατείας Αμερικής και του Αγ. Παντελεήμονα, ο Αν. Δημητρακόπουλος είπε ότι οι μάρτυρες κατηγορίας βάφτισαν συλλήβδην τους κατοίκους ως Χρυσαυγίτες, ενώ στην πραγματικότητα αυτοί αντιδρούσαν στα υπαρκτά προβλήματα της καθημερινότητάς τους που είχαν δημιουργηθεί από τα παράνομα και κακόφημα μπαρ των Αφρικανών και την εν γένει αυξημένη εγκληματικότητα των αλλοδαπών στην περιοχή.
«Ο «εμπρησμός» που επικαλείται ο Ναΐμ Ελγαντούρ σε παράνομο τζαμί στον Αγ. Παντελεήμονα, δεν επιβεβαιώνεται από τα ευρήματα και πρέπει να ληφθεί υπόψη η «θεσμική» σχέση που φαίνεται να έχει ο συγκεκριμένος μάρτυρας με το κράτος, ως προνομιακός συνομιλητής ανώτατων αξιωματικών της ΕΛΑΣ…Ένα πράγμα για την Αντίπνοια. Θα πρέπει να καταδειχθεί ότι οι κατηγορούμενοι είχαν μια δικονομική μεταχείριση η οποία δεν ήτανε δεοντολογικά σωστή. Σαφώς και δεν θα σχολιάσω καταθέσεις αναρχικών οι οποίοι ερχόντουσαν εδώ με περισσό θάρρος και μιλούσανε για παρακράτος και τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με το παρακράτος και τις δομές του, ενώ στην ουσία οι ίδιοι είναι το παρακράτος και αυτό είναι γνωστό σε όλους».
Ο Χριστόφορος Τσάγκας τόνισε ότι οι υποθέσεις «Συνεργείο», Ιεράπετρας, Πλ. Αμερικής και Αγ. Παντελεήμονα αφορούν πλημμεληματικές πράξεις, επομένως δεν μπορούν να θεμελιώσουν την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης από τη στιγμή που το άρθρο 187 ΠΚ προϋποθέτει αποκλειστικά κακουργήματα. «Σε ό, τι αφορά τις υποθέσεις «Αντίπνοια» και Παλαιού Φαλήρου, ναι μεν έχουν χαρακτηριστεί ως κακουργήματα, κανένας μάρτυρας όμως δεν μίλησε για εμπλοκή Βουλευτών, κανένας δεν παρέθεσε πράξεις Βουλευτών που να προσιδιάζουν σε διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο.
Η συνένωση αυτών των δικογραφιών είναι αυθαίρετη. Δεν προκύπτει ότι αποτελούν μια αλυσίδα ενεργειών, είναι διαφορετικές και ασύνδετες μεταξύ τους κατά τόπο, χρόνο, τρόπο και συνθήκες τέλεσης. Συσχετίστηκαν από τον Νικόλαο Δένδια προκειμένου να αποτελέσουν το πρόσχημα για να ασκηθεί δίωξη στους Βουλευτές και να στηθεί το κατηγορητήριο περί εγκληματικής οργάνωσης».
Ο Ιωάννης Ζωγράφος, είπε μεταξύ άλλων τα κάτωθι: «Ο μελλοντικός ιστορικός κυρία Πρόεδρε, όταν θα αναδιφήσει στο κομμάτι αυτό των πρακτικών που αφορά τις 5 υποθέσεις που εξετάζει το δικαστήριό σας, όταν δεν θα υπάρχουνε ούτε μισθωμένοι δημοσιογράφοι ούτε πληρωμένες γραφίδες, θα σχηματίσει την εντύπωση ότι, μία δίωξη η οποία ξεκίνησε με έναν απαράδεκτο καθ’ ημάς δικονομικό τρόπο ως σκευωρία, εξελίσσεται ως φάρσα, στο πεδίο της καταθέσεως των μαρτύρων, που φέρονται να είναι μάρτυρες υποτίθεται κατηγορίας.
Τι είδαμε λοιπόν ως κοινή συνισταμένη αυτών των μαρτύρων που παρήλασαν από δω. Είδαμε πράκτορες εντός ή εκτός εισαγωγικών, κάποιους καθηγητές οι οποίοι διαδήλωσαν μάλιστα μέσω της κατάθεσής τους τις πολιτικές τους πεποιθήσεις χωρίς να τους ρωτήσει κανένας, κάποιους μαθητές οι οποίοι μετά βίας μπορούσαν να μιλήσουν ελληνικά, όλοι αυτοί λοιπόν ήρθαν να εισφέρουν σε αυτή τη διαδικασία τα εσώψυχά τους κι ό,τι τους είπαν να πούνε ή ό, τι θυμόντουσαν από αυτά που τους είπαν να πούνε.
Και σε κάθε περίπτωση έδωσαν στο δικαστήριο μαρτυρικές καταθέσεις που καμία σχέση δεν έχουνε με τον κώδικα ποινικής δικονομίας στο σκέλος που λέει ότι οι μάρτυρες καταθέτουν αυτά που έχουν δεί ή έχουν ακούσει ή αυτά που τους έχουν μεταφέρει άλλοι οι οποίοι όμως σε κάθε περίπτωση πρέπει να κατονομάζονται. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αναφέρονται γενικώς και αορίστως σε ίντερνετ , σε εφημερίδες που δεν θυμούνται ποιες είναι κλπ. Δεν προτίθεμαι να αναφερθώ στην υπόθεση του Παλαιού Φαλήρου η οποία αποτελεί μια ερωτική ιστοριούλα με ξαναμμένους εφήβους και επικάλυψη μόνο πολιτική…
Έρχομαι στην υπόθεση Συνεργείο. Ο Δριμυλής ως αυτόπτης μάρτυρας και καλός γνώστης προφανώς της συγκέντρωσης αποδεικτικού υλικού από τον πρότερο έντιμο βίο του, προσέτρεξε σε έναν γιατρό ο οποίος είχε την έννοια του φαντομά εδώ πέρα, γιατί δεν κλήθηκε εδώ πέρα ως μάρτυρας ούτε με κάποιο άλλο τρόπο εξετάστηκε προανακριτικά, ο οποίος αφού άφησε το καρδιογράφημα, έπιασε τη φωτογραφική μηχανή και τράβηξε δήθεν τον Μίχο από το παράθυρό του και ενώ από την από πρώτη στιγμή όπως φάνηκε από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που έδωσε ο Δριμυλής είχε τις φωτογραφίες στην κατοχή του, δίνει τέσσερις καταθέσεις και δεν μιλάει ποτέ για το Μίχο και έρχεται για πρώτη φορά το 2016 μετά από αυτήν την παλινωδία με την αρχειοθέτηση της υπόθεσης και την εκ νέου ανάσυρσή της και μας λέει λοιπόν 4 χρόνια μετά, το 2016, ότι είδε έναν ο οποίος ήταν ο Μίχος. Ασφαλώς μόλις λάβαμε γνώση αυτή της κατάθεσης ασκήθηκε μήνυση εναντίον του και τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο δικαστήριο».
Ο Δημήτριος Παπαδέλλης: «Το ενδιαφέρον με το άρθρο 358 ΚΠΔ και με τον όγκο των υποθέσεων που ερχόμαστε να σχολιάσουμε, ανάγεται σε ένα και μόνο ζήτημα. Γιατί αυτοί οι μάρτυρες εξετάστηκαν σε σχέση με την δίκη για την φερόμενη εγκληματική οργάνωση. Έχουμε αδικήματα που έχουνε διαφορετικούς χρόνους, δεν εντάσσονται πουθενά και ξαφνικά όταν επισυμβαίνουν κάποια άλλα γεγονότα τα οποία το δικαστήριό Σας τα γνωρίζει και όλοι τα γνωρίζουμε, αυτοί οι μάρτυρες αρχίζουν να καλούνται για να εξεταστούν ενόψει ποιου πράγματος; Έχετε και αμετάκλητες αποφάσεις και υποθέσεις που είναι μεσούσης της διαδικασίας, και ξαφνικά καλούνται.
Και βεβαίως, εάν βρισκόμαστε στον 1ο αιώνα μ.Χ., ο Οβίδιος θα έγραφε τις μεταμορφώσεις αυτών των μαρτύρων. Δηλαδή αν καθίσει κάποιος και έχει το χρόνο και τη διάθεση να ασχοληθεί αναλυτικά έναν έναν μάρτυρα, παράγραφο-παράγραφο, εκεί λοιπό αυτό το υλικό μόνο των 5 υποθέσεων που εξετάσαμε, αποτελεί ειδικό κεφάλαιο για το θέμα της ψευδορκίας, της ψευδορκίας διερμηνέα, της ψευδορκίας μάρτυρα, διότι το έχω και άλλες φορές και το ξαναλέω, τα αδικήματα αυτά δεν προσβάλλουν τους κατηγορουμένους.
Προσβάλλουν την απονομή της δικαιοσύνης. Δεν είναι δυνατόν παρουσία σας, με τέτοια σοβαρή δίκη, η οποία μάλιστα είναι και αντικείμενο αρθρογραφίας η συγκεκριμένη δίκη, θα φτάσω και εκεί λίγο παρακάτω σε σχέση με αντίστιξη με μαρτυρικές καταθέσεις, να έρχονται λοιπόν και να εξετάζονται μάρτυρες οι οποίοι να ανάγονται και να αναγορεύονται σε κορυφαίους μάρτυρες, ότι υπέστη bulling ο ένας μάρτυρας, μας καταγγέλλουν πολλά «Μέσα» και να είναι ανήλικοι και να τους ορκίζει ανακριτής Εφέτης.
Αυτό δεν μπορεί να είναι στον πολιτισμό μας. Αν αυτό γινόταν σε υποθέσεις όπου οι συνήγοροι τώρα είναι πολιτικώς ενάγοντες, εάν ήταν υπερασπιστές, θα είχαν πέσει τα πατώματα, θα είχαν φύγει τα πεζοδρόμια. Αυτά πρέπει να τα κατανοήσουμε, γιατί αυτές οι 5 καταθέσεις δεν σωρεύθηκαν επειδή έχουν να εισφέρουν κάτι. Σωρεύθηκαν για να γίνει η «πρέσα» που χρειάζεται για να γίνει στο συγκεκριμένο σημείο, με το συγκεκριμένο τρόπο, με τη συγκεκριμένη διάθεση, την πολιτική, την οικονομική, την όποια θέλετε, να πιεστεί μια υπόθεση και να φτιαχτεί μια υπόθεση.
Δεν είναι δυνατόν συνήγορος τον Οκτώβριο του 2013 να λέει ότι «εγώ θα βάλω φυλακή τη Χρυσή Αυγή» και να γίνεται διερμηνέας τον επόμενο μήνα. …Αυτό που έχει συμβεί σε σχέση με τους μάρτυρες αυτών των υποθέσεων, είναι τραγικό. Στην Κρήτη φέρανε διερμηνέα τον κουνιάδο του παθόντος. Δεν μπορεί να θεωρούνται αξιόπιστες αυτές οι καταθέσεις. Είναι δεδομένο ότι δεν θα πει την αλήθεια στον ανακριτή στη μετάφραση ή τουλάχιστον θα κάνει τέτοιου είδους μετάφραση που να ικανοποιεί τον ανακρίνοντα…».
